woensdag 25 februari 2009

Piter Jelles Aldlan

Ook op school is de dood van Frank ingeslagen als een bom. Van alle kanten komen mooie verhalen over Frank als leraar en collega op ons af. Een wereld waar hij ons thuis nooit zo veel over vertelde. Heel mooi dat er op school een gedenkplek is ingericht, dat doet mij en Irene, Ivo en Friso goed. Veel (oud)leerlingen van meneer Löwik laten via hyves en MSN van zich horen.
Ook op dit blog kun je een reactie plaatsen. Alvast bedankt daarvoor.

15 opmerkingen:

  1. Lieve Ingrid, Irene, Ivo en Friso,

    Heel veel sterkte met het het verlies van uw man en jullie vader.
    Hij was een geweldige mentor en een geweldige leraar. We gingen met veel plezier naar zijn lessen, en we wilden nooit een les missen. Niemand zal hem ooit kunnen vervangen. Het is een eer om hem gekend te hebben.
    Moge de steun van familie en vrienden jullie troost bieden en goede herrineringen het verlies een beetje verzachten.

    Met vriendelijke groeten van,

    Farnaz en Elly - Havo 5

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel veel sterkte met dit zware verlies. Ik heb helaas minder dan een jaar les van hem gehad, maar de tijd dat hij mijn geschiedenis en duitse leraar was, was geweldig! Hij kon zooi mooi verhalen vertellen net of hij er zelf bij was geweest en dan was onze hele klas ook een hele tijd stil. zoals hier boven al staat hij is onvervangbaar en ik zal hem missen.

    Heel veel sterkte!

    liefs, Samantha 3H

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gecondoleerd met jullie verlies. Ik heb Duits en Geschiedenis van hem gehad, en het was een ware eer om les van hem te hebben. Hij had veel liefde voor zijn vak, en daardoor waren de lessen geweldig. Hij was de beste docent waarvan ik les heb gehad, en hij is zoals gezegd inderdaad onvervangbaar.

    Ik wens jullie heel veel sterkte!

    Groeten, Tys, VWO 5A

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Meneer Löwik was een geweldige leraar. Ik heb twee jaar geschiedenis van hem gehad, en het bleef me elke les weer boeien. Hij kon geweldig vertellen, vaak had hij het boek niet eens nodig. Hij was altijd vrolijk en had veel humor. Hij was bij iedereen geliefd, en we zullen hem ontzettend missen.

    Veel sterkte toegewenst.

    Jaimie, HAVO 5J ges_6

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel veel sterkte aan jullie allemaal! heb afgelopen veel aan jullie gedacht en aan Meneer Löwik natuurlijk! hij was een hele bijzondere goede docent! kon geweldig vertellen en had veel hummor! hij had altijd zijn vaste uitspraken waar we deze dagen nog om gelachen hebben, door het verdried heen.
    ik zal hem nooit vergeten, door zijn leuke lessen en mooie uitspraken; en hoe hij me elke ochtend weer heel hard voor bij fietste, met zijn koffertje achterop!

    Heel veel sterkte, en ben in gedachten bij jullie!

    Monica Bos, VWO 5

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Meneer Löwik was de beste geschiedenis leraar die we ooit hebben gehad. We waren geboeid door de verhalen die hij vertelde, met veel humor overigens. Een leraar om nooit te vergeten!

    Ontzettend veel sterkte,

    Marin Leus en Hester Veenstra (oud leerlingen)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Werken in het onderwijs? Soms kijken ze je met een gezicht aan van............. De jeugd is moeilijk! Ze deugen niet enz. Onzin, ze deugen wel en het werken met de kids is fantastisch. Kijk alleen al naar de reacties.

    Ook ik sta voor de klas (ROC van Twente) en m'n collega's en de studenten leven erg mee met het overlijden van Frank, m'n broertje.

    Ik mis hem.

    Ton Löwik.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lieve Ingrid, Irene, Ivo en Friso,

    Gecondoleerd en heel veel sterkte met het verlies van uw man en jullie vader. We zullen meneer Löwik nooit vergeten en zijn lessen heel erg missen. Het is een eer om les van hem te hebben gehad. Als hij vertelde ging je altijd helemaal op in zijn verhalen. Hij wist zijn lessen altijd over te brengen met humor waardoor de lessen nog leuker werden. Hij was de beste Geschiedenis docent die wij gehad hebben.

    Wij zullen nog een kroketje voor hem eten,
    een "kroketje op eigen kosten" uiteraard.

    Héél erg bedankt dat wij hem nog een laatste keer mochten bezoeken.

    Heel veel sterkte!

    Groeten Chantal, Emma, Iris -H5G.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Meneer Löwik was een geweldige docent, zelf had ik nooit wat met geschiedenis maar als hij vertelde dan boeide het me wel
    hij vertelde zo mooi en zo levendig, zijn geschiedenislessen zal ik ook nooit vergeten. het was een hele bijzondere man.

    heel veel sterkte met het verlies,

    Elianne de Geus oud leerling

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Gecondoleerd met het verlies van uw man en jullie vader.
    Meneer Löwik heeft op mij als docent enorme indruk gemaakt. Hij was een inspirerende, bijzondere man met liefde voor zijn vak en heerlijke droge humor. Een docent om nooit te vergeten.

    Heel veel sterkte toegewenst de komende tijd.

    Diny Fopma (oud leerling)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Gecondoleerd
    Meneer Löwik was mijn geschiedenisleraar. De beste die ik ooit heb gehad.
    Hij kon altijd heel mooi vertellen.

    Veel Sterkte

    Tietie Molenaar 3F

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hallo,

    voor vrouw en kinderen en nabestaanden: gecondoleerd met het verlies van Frank.

    Wij zijn Sabine Petri en Femke Jongsma, wij zijn nu 24 jaar. Wij hebben 4 jaar
    van meneer Löwik les gehad in geschiedenis op de PJ Aldlan.
    Meneer Löwik was voor ons een zeer bijzondere leraar. Wij zijn daarom zeer geschokt van dit overlijdensbericht.

    Sabine woont nu in Almere en Femke in Leeuwarden, zelfs tot de dag van vandaag spraken wij via msn of persoonlijk met elkaar veel over onze herinneringen aan hem.
    Op school hadden wij destijds (kunnen we toch zeggen) een bijzondere band met meneer Löwik. Dat hij boeiend en vaak zonder boek zijn verhalen vertelde staat als een paal boven water. Voor ons was het zijn humor en zijn persoonlijkheid wat voor ons zijn lessen bijzonder maakte.

    We zaten altijd in de les tegenover hem aan tafel. We luisterden aandachtig naar zijn mooie en op een grappige manier vertelde verhalen.
    We hielden een schrift bij waarin we vele uitspraken en momenten vastlegden. Dit schrift is nog steeds in bezit.
    We hebben het gevoel dat we een speciale band met meneer Löwik gehad hebben. Wij konden een balletje opgooien en hij kopte de grap zo in. We voelden elkaar goed aan. Hij zocht ons destijds ook veel op om even een geintje uit te halen.

    Ook hebben we meneer Löwik ervaren als iemand die ook gesloten kon zijn. Hij hield van een grapje, maar kon soms ook heel duidelijk en direct melden wat hij wilde of niet wilde. Natuurlijk als docent is dit belangrijk, maar meneer Löwik was ook wel stil en teruggetrokken soms.

    Wij hebben nog vele malen gesproken samen om eens terug te keren naar PJ Aldlan om daar vooral aan hem eens te vertellen wat onze herinneringen aan hem zijn als docent. Dit omdat wij nog veel over hem spreken...

    Wij hebben van meneer Löwik geleerd om met een grapje leiding te kunnen geven. Ook van zijn geschiedenislessen is veel bijgebleven. Sabine is sinds zijn lessen zeer geinteresseerd geraakt in de tweede wereldoorlog. Wij werken beide in het onderwijs en hebben tot op de dag van vandaag gezegd dat we les willen geven zoals meneer Löwik voor ons voor de klas stond.

    Veel sterkte toegewenst.
    Femke Jongsma en Sabine Petri
    (we hebben vele anekdotes en verhalen, het is te veel voor op deze blog, eventueel mag u ons mailen als u daar de behoefte toe voelt:
    sabinepetri@hotmail.com )

    BeantwoordenVerwijderen
  14. In de periode 1991 tot 1998 heb ik zo’n twee jaar les van meneer Lowik gehad. Van de meeste lessen van toen herinner ik me niks meer. Maar als ik aan meneer Lowik denk, dan heb ik een spontane flashbacks. “ Hervat uw pen” zei hij regelmatig in een les. Als hij zijn verhaal vertelde, dan verwachte hij dat wij braaf aantekeningen gingen maken, maar vaak was het zo spannend, dat je dat vergat.
    Normaal gesproken kan iemand maar maximaal 20 minuten luisteren, maar zijn lessen waren als een toneelstuk waarbij je geboeid blijft van begin tot eind.
    Sinds 2002 geef ik zelf ook les. De reden dat ik in het onderwijs in ben gegaan zijn docenten zoals meneer Lowik. Ik zal altijd vol bewondering aan hem terug denken, aan hoe hij voor de klas stond.

    Yan-Wei Zhou

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Beste familie,

    Lang, lang geleden was ik een verlegen meisje van vijftien jaar. De Havo heb ik afgerond, met een heel mager zesje voor Geschiedenis. Dat had veel beter gekund, zei uw man. Bij de diplomauitreiking kreeg ik maar met moeite een hand van hem. En hij had gelijk...
    Ik kon ook veel beter, alleen was ik daar zelf destijds nog niet van overtuigd.
    Jaren later kwam ik uw man (nog steeds met koffertje op de bagagedrager) tegen toen ik naar mijn werk fietste. Hij vroeg me wat ik deed en toen ik zei dat ik kapster was schudde hij zijn hoofd en zuchtte dat ik veel meer had kunnen leren. En hij had gelijk...
    Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, geen kapster meer maar nu wel overtuigd van het feit dat ik meer kan dan dat.
    Vanmirgen droomde ik dat ik na al die jaren weer het geschiedenislokaal binnenstapte voor een les van uw man. Ik keek wat verwonderd om me heen en zei hem dat ik niet meer wist waar ik ook alweer zat. Hij wees me feilloos mijn zitplaats. Eigenaardige levendige droom, ik dacht: 'Hoe zou het met hem zijn'
    Ik schrik als ik google en ontdek dat uw man niet meer in leven is. Dat had ik nooit verwacht. En zo jong nog maar. Als kind denk je dat iedereen 'oud' is, vooral leraren.
    Toen ik les van hem had, was hij net zo oud als ik nu.

    Ik hoop dat u de goede herinneringen aan uw man nog lang mag koesteren.

    BeantwoordenVerwijderen